Waarom olieproducenten een voorkeur hebben voor 60 USD/vat Meer dan 100 USD/vat
Sterke kasstromen, hogere dividenden en inkoop van eigen aandelen…
Deze eigenschappen zijn een recept voor een succesvolle investering.
En in de komende jaren, is er een verrassende industrie die beleggers alle drie zou kunnen bieden.
Kunt u raden over welke ik het heb?
Geloof het of niet, ik heb het over grote olie!
De kasstromen bij de grote oliemaatschappijen waren sterk in 2017 en zullen vanaf 2018 nog verder toenemen.
Dat komt omdat deze bedrijven als groep veel meer cashflow gaan genereren met $60 per vat olie dan ze ooit deden toen olie $100 per vat was.
En het beste deel voor ons, de aandelenkoersen van deze bedrijven niet op dit moment deze feiten weerspiegelen.
Neem een kijkje voor jezelf…
Zoals elk grondstoffenbedrijf is dit een cyclisch bedrijf, en voor “grote olie” worden de komende drie jaar de ‘sweet spot’ in die cyclus.
Laten we het nu hebben over waarom.
3 Redenen waarom 60 $/vat beter is dan 100 $/vat
Reden #1: Grote projecten komen eindelijk op dreef – Met iedereen die het idee koopt dat $100 per vat olie het nieuwe normale zou worden, werd in de periode van 2011 tot 2013 het grootste aantal megaprojecten gesanctioneerd in de geschiedenis van de olie-industrie.
Voor die megaprojecten waren tientallen miljarden dollars nodig en het kostte jaren om ze te voltooien.
Nou raden wat?
Die projecten komen nu in productie en de oliemultinationals zullen eindelijk cashflow genereren uit de miljarden en miljarden dollars die vastzitten toen de projecten werden gebouwd, maar niet werden gebruikt.
Reden #2: Kosten Inflatie van The Boom Has Reced – Er is een reden dat we allemaal bekend zijn met het concept dat in een goudkoorts, u wilt worden in de business van de verkoop van plectrums en schoppen, niet graven voor goud.
Dat komt omdat het 170 jaar oude gezegde nog steeds waar klinkt. U kunt exorbitante prijzen aanrekenen wanneer u tijdens een hausse goederen en diensten verkoopt. En dat geldt ook voor de oliemarkt.
Toen de olieprijzen 100 dollar per vat bedroegen, was de concurrentie om diensten extreem en raakten de kosten uit de hand. (Ik heb persoonlijk meegemaakt dat kuddes mannen in het begin van de jaren ’20 met weinig opleiding een inkomen van zes cijfers haalden tijdens de Bakkense Boom.
Nu het activiteitenniveau veel lager ligt, zijn deze servicekosten aanzienlijk lager. Dat vermindert het geld dat de oliemultinationals moeten uitgeven aan ontwikkeling aanzienlijk.
Voor een perfect voorbeeld, overweeg dat de dagprijs voor een offshore semi-submersible boorplatform is gestegen van meer dan $ 400.000 per dag in 2014 naar minder dan $ 150.000 per dag vandaag.1
Combineer deze reductie met massaontslagen bij de oliemultinationals zelf en je krijgt een grote vermindering van de totale uitstroom van kasmiddelen.
Reden #3: Achteruitgang is Kapitaalbelegging beperken – De termijnmarkt voor olie bevindt zich momenteel in een ernstige staat van achteruitgang – wat betekent dat termijncontracten voor olie worden verkocht voor minder dan de huidige marktprijs van olie.
Dit weerhoudt oliemaatschappijen ervan zich in te dekken tegen toekomstige productie. (Om de zekerheid van toekomstige kasstromen te verhogen, dekken olieproducenten gewoonlijk een aanzienlijk percentage van hun toekomstige productie af.)
Met minder indekking (en toekomstige kasstromen onzeker) zijn bedrijven dus ook terughoudend om grote investeringen te doen.
Dat heeft een verder positief effect op de huidige servicekosten en zal de olieprijs in de toekomst ten goede komen, aangezien het de toekomstige productie verlaagt.
Deze stijging van de kasstromen wordt niet weerspiegeld in de aandelenkoersen.
Hoewel de beurs de afgelopen vijf jaar een geweldige run heeft doorgemaakt, zijn de aandelenkoersen van de oliemultinationals nergens heen gegaan.
Chevron, Royal Dutch Shell, Total, Exxon en ConocoPhillips – allemaal plat over een periode van vijf jaar!
De markt prijst zeker niet in de grote toename van vrije kasstromen aan de horizon voor deze bedrijven.
Dat geeft ons een voorbeeld waarbij we niet slechts één aandeel hoeven te plukken om te profiteren van deze opportuniteit – we kunnen ons risico spreiden over alle oliemultinationals door de hele mand van hen te bezitten.
Dat stelt ons niet alleen in staat om te profiteren van de kasstroomgolf die zich aandient, maar ook om onderweg zeer mooie dividendrendementen te ontvangen.